Greek Blogger Camp ’07
Αυτή τη φορά η συγκέντρωση είχε και καλεσμένους από άλλες χώρες, ανθρώπους που ασχολούνται με το διαδίκτυο πιο δημιουργικά από μένα που απλώς γράφω την παπαριά μου και την πετάω στο χάος. Αυτό είχε μια αξία για μενα, με την έννοια πως γνώρισα και εκτίμησα καλύτερα τη δουλειά αυτών, για να μπορώ να postάρω ότι παπαριά μου κατέβει με εύκολο και κατανοητό τρόπο. Το Ios Palace ήταν μια πολύ καλή επιλογή, μιας και το επίπεδο του service ήταν πολύ καλό και το προσωπικό άψογο και φιλικότατο. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πως δε θα ήταν δυνατον να έρθουν αυτοί οι άνθρωποι αν -ας πούμε- η συγκέντρωση γινόταν σε ταβέρνα στη Καλαμαριά ή στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα. Πόσο δε μάλλον με δικά τους έξοδα. Δε μας «δάγκασε» κανεις, δε μας πούλησε στο σκλαβοπάζαρο της παγκοσμιοποίησης, ούτε χαρίσαμε τη ψυχή μας στο Σατανά. Όσοι δεν ήρθαν μπορούν να κάνουν εικασίες ακόμα και για βουντού, ανθρωποθυσίες μέχρι και παρτούζες με τοπικούς ψαράδες με ταυτόχρονη videowall προβολή της εκπομπής του Λιακόπουλου. Δικαίωμα τους.
Λοιπόν, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Από πολλές πλευρές αν και ήμουν κομμάτι μαζεμένος καθώς πήγαινα. Ο Τιτάνας το οργάνωσε, το πρόσεξε ως την τελευταία στιγμή και οι μόνοι που μπορούν να τον κρίνουν είναι αυτοί που συμμετείχαν. Στην αίθουσα η συζήτηση ήταν πιο επαγγελματική, πιο επικεντρωμένη στο τεχνικό κομμάτι αλλά όλη την υπόλοιπη μέρα οι παρέες εναλλάσονταν σε πρόσωπα και θέματα σχετικά με το bloggin. Εδώ θα ήθελα να επισημάνω την ευγένεια όλων να μιλούν αγγλικά μπροστά στον Μatt, στην Glenda, τον Steve και την Carrie, τον Leonid και να ζητήσω συγνώμη απ΄όλους για την παρέμβαση μου στα ελληνικά για τα θέματα που μίλησε ο Vrypan.
Ελπίζω την επόμενη φορά που θα οργανωθεί κάτι αντιστοιχο, να υπάρξει μεγαλύτερη ακόμα συμμετοχή και λιγότερη εκ του μακρόθεν και βιαστική κριτική, μιας και αν δε συμμετέχεις σε κάτι δε μπορείς να θέσεις και την ατζέντα,άλλωστε. Εμείς τουλάχιστον μια χαρά τα είπαμε και θα μπορούσαμε να πούμε κι άλλα, ως απλοί bloggers. Νext time -που λένε και στο χωριό μου- οι ζυμώσεις θα είναι ακόμη καλύτερες.
(θα ακολουθήσει και post με παρελειπόμενα και πιπεράτες λεπτομέριες.
😉
kaltsovrako 
Zηλεύωωωω…..
Σε ευχαριστώ πολύ που ήρθες man (μαζί με την μικρή)! Δεν περίμενα ότι θα είσαι έτσι όπως σε γνώρισα… χαμογελαστός και πάντα με όρεξη για αστεία και μλκιούλες. Thanks once again!
εμείς μεριμένεις να σχολιάσουμε κιόλας βρε κανάγια καλτσόβρακε???
ρακόμελο κουβαλά η τύπισσα στά γλυφιτζουράκια
Tzonako, next time 😉
Τitanas, 😉
dirtyjazz, ζήλευε. Χεχεχε
vangelaka, σωστά υπέθεσες. (αν εννοείς γλυφιτζουράκια τα χέρια της κάνεις λάθος. Το όλον είναι το αληθές)
Όχι! Γλυφιτζουράκια (είχα ξεχάσει νά βάλω ένα ερωτηματικό…) εννοώ τά μικράκαραφάκια (κατοσταράκια δέν είναι;) Όσον αφορά τήν κυρία επ’ουδενί… Είδα ότι έχει δερματοστιξίες, οι οποίες είναι αμαρτία… Ντροπή…
ιντιντ, γουϊ σεϊντ.
😉
Βρε μόνο και μόνο για τις δερματοστιξίες θα έκανες τη γλώσσα… διορθωτικό (μιας που σε πειράζουν). Χαχαχα
Ε βέβαια την γκαρσόνα από το ρακομελάδικο βάλαμε πρώτη μούρη 🙂
Που να ήξερε η δόλια ποιους κέρασε τα τρία καραφάκια !!!!
Τώρα που ξαναβλέπω την φωτογραφία πρόσεξα ότι η μπλούζα είχε μία δόση διαφάνειας.
Αναρωτιέμαι αν φταίει το φλας την μηχανής ή αν απλά εγώ ήμουν τόσο μεθυσμένος που δεν έβλεπα ούτε την μύτη μου 😉
Βρήκατε παλιόπαιδα την ώρα που τρέχω στα βουνά και τα λαγκάδια να σώσω την παγκόσμια επανάσταση (τουλάχιστον) για να κάνετε τα ωραία.
Βγάζει σπυράκια απο τη ζήλια ο χοντρός.
Εχει όμως ο καιρός γυρίσματα…
:-))
Είμαι πολύ χαρούμενος που τα περάσατε όσο ωραία τα περιγράφεις.
Είμαι ακόμα πιό χαρούμενος γιατί αποδεικνύεται ότι δεν όλα μίζερα, τάχα μου και κάπως, κομπλεξικά και κακιασμένα στο χώρο των μπλόγκερς.
Ειδοποιάτε ρε σεις την επόμενη φορά.
Φιλιά
Τό εγνώριζαν κύριε Αλζάπ, αλλά δέν σάς ήθελαν. Ναί ναί…