Ο παππούς χαμογελά από ψηλά, γιατί ένοιωσε τίμια την αριστερά ξανά
Άφησε μισάνοιχτη την πόρτα ενός χιλιοτρακαρισμένου αυτοκινήτου αφημένου σχεδόν στη μέση του δρόμου ο Στέφανος και μπουκάρισε στο πατρικό του με βιασύνη. Εκεί τον περίμενε ο μικρότερος Παντέλος, ζαχαροπλάστης από τους λίγους, μα τούτη τη φορά δεν είχε καταφέρει να γλυκάνει ούτε στο ελάχιστο τον γέρο πατέρα του κι έτσι χρειάστηκε το Στέφο που ήταν μεγαλύτερος και πολύ πιό μπασμένος στα πράματα. Ετσι λέγαν τότε.
Μικρός θεατής τότε εγώ, ανάθεμα και αν καταλάβαινα Χριστό. Ο παππούς που με μεγάλωνε, δεν ήθελε να ακούσει διλήματα του τύπου δεξιά ή ΠΑΣΟΚ. Ένοιωθε Κουκουές, από αυτούς που δεν ήθελε να τον ξέρει ούτε το ΚΚΕ. Σκληρός, αγράμματος, παλαίος φούρναρης, άθεος και Σταλινικός. Αλλά αυτά τα έλεγε κρυφά πια, μονάχα στον εγγονό (που μάθαινε και γράμματα, όπως ήταν η ακριβής εκφρασή του). Να παρακαλούν οι γιοί του, ακλόνητος αυτός. Με τα πολλά -που θα λέγαμε αν είμασταν ομοτράπεζοι- δεν κατάφεραν να τον πείσουν ποτέ όσο και αν προσπάθησαν. Πρέπει να ήταν το ’85 τότε και θυμάμαι πως γυρίζοντας από το εκλογικό τμήμα όπου και ψήφισε, ένοιωθε περισσότερο τσαντισμένος ακόμα και από εκείνη τη βραδιά δυο χρόνια μετά που κερδίσαμε το ευρωμπάσκετ. Μας άφησαν ρε, μην είσαι κορόϊδο, μου είπε τότε.
Οι θείοι μου εμφανώς ξαναμμένοι με την πολιτική κατάσταση εκείνη την εποχή, έτρεχαν από σπίτι σε σπίτι, μιλούσαν κάνα, ράναν. Το ΠΑΣΟΚ για αυτούς τότε, δεν έπρεπε να σβήσει την ώρα που η αριστερά είχε ήδη κυβερνήσει -έστω και άτσαλα- 4 χρόνια μονάχα. Νιώθανε πως αν έπεφτε, θα τελείωνε για πάντα αυτή η ευκαιρία της. Τόσο απλά, τόσο ενστικτώδη.
Τα χρόνια πέρασαν και οι αφίσσες του νεαρού Νιώτη, δε ξανακόλλησαν ποτέ ξανά με αλευρόκολλα στο αυτοκίνητο του Στέφανου, ο Παντέλος αφιερώθηκε στα μικρά παιδιά του και ο παππούς ξέσπασε δυο φορές ακόμα. Όταν είδε τον Γκορμπατσόφ να δίνει το χέρι του στον Ρέηγκαν και το ΚΚΕ να δίνει την αρχηγεία σε γυναίκα. Λίγα χρόνια μετά έφυγε και αυτός μαζί με το «σύστημα».
Σήμερα, κοντά 20 χρόνια μετά, τα πραγματα έχουν αντιστραφεί εντελώς. Τέτοιοι άνθρωποι δεν φοβηθήκαν καμμιά δεξιά πως θα τους φακελώσει. Σιγά τα ωά. Αγανάκτησαν με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα επειδή τα τελευταία -αρκετά- χρόνια δεν ήταν ούτε Σοσιαλιστικό, ούτε κίνημα. Κουράστηκαν με τις βιαστικές κραυγές παραμονές όλων των εκλογών για ισότητα και λαϊκή κυριαρχία όταν οι φωνασκούντες βολεύονταν με γάμους στα Παρίσια και με lifestyle πόζες στα media και ύφος χιλίων καρδιναλίων κάθε φορά που τους συναντούσαν. Ντράπηκαν όταν σύντροφοί τους βολεύτηκαν οικογενειακώς με θέσεις σε κρατικά νοσοκομεία και πλέον τη συντροφικότητα την εκφράζουν μέσα από ακριβά αυτοκίνητα και αυτή επιλεγμένη. Προσβλήθηκαν όταν ο σοσιαλιστής Χρυσοχοϊδης τους έστειλε ένα προεκλογικό φυλλάδιο που οι 5 στις 7 φράσεις του περιείχαν τη λέξη «ασφάλεια». Να χέσουν τέτοιους αριστερούς. Να χέσουν χίλιες φορές τους δικούς τους -σκέφτηκαν- και τους μαύρισαν όχι γιατί δεν τους έπεισε ο Γιώργος σαν αρχηγός. Δεν περίμεναν να τους πείσει κανένας πλέον. Είχαν δεί εδώ και πολλά χρόνια πώς στο κόμμα που πίστεψαν είχανε μπεί σόγαμπροι οι εκσυγχρονιστές και του γαμούσαν τη μάνα. Ποιά αριστερή βάση, λοιπόν κύριοι περιμένατε να στηρίξει ΕΣΑΣ; Πόσο μαλάκες μπορεί να θεωρείται τον κόσμο πια, και για πόσο καιρό;
Το ΠΑΣΟΚ πάντα στήριζε πολλά στο συναίσθημα του κόσμου και στην ελπίδα πως ήταν το μόνο κόμμα εξουσίας που θα μπορούσε να γεννηθεί κάτι νέο, ελπιδοφόρο και πραγματοποιήσιμο. Ο πυρήνας του δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλος όσο της ΝΔ, ούτε τόσο συμπαγής όσο του ΚΚΕ. Η μνήμη του Ανδρέα ξεφτούσε όλο και περισσότερο και η θύμηση του Σημίτη (κανείς δεν τον φώναξε με το μικρό του, σε ένα κόμμα που είναι στην κουλτούρα του αυτό) έφερνε αντίθετα αποτελέσματα. Ο τελευταίος πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ είχε μηδενίσει μόνος του αυτές τις αποστάσεις μεταξύ ΠΑΣΟΚ και δεξιάς στην πράξη. Έτσι δε μπορούσε να τις επικαλεστεί κανένας τους από εκεί και πέρα.
Στις εκλογές αυτές έγινε ένα ημιτελές θαύμα. Κάποιοι δε μάσησαν μπροστά στον καθρέφτη τους. Η αξιοπρέπεια είναι πίο σημαντική από το κόμμα στον καθένα ξεχωριστά. Η ψήφος είναι μοναχική και γρήγορη. Σαν πυροβολισμός. Όταν ψηφίζεις δεν μπορείς να υπολογίσεις τί θα κάνουν οι άλλοι. Και αυτή η σιωπηλή ομοβροντία έγινε σ’ αυτές τις εκλογές δίχως συνενόηση. Το αριστερό κομμάτι της κοινωνίας μας έδειξε άντερα, έκανε την αυτοκριτική του, ψήφισε τίμια με το συναίσθημα του και προτίμησε να τιμωρήσει αυτούς που αγάπησε κάποτε, ψηφίζοντας αριστερά κόμματα ξέροντας από την αρχή πως αυτή η ψήφος τους δε θα πήγαινε σε κόμμα που θα κυβερνήσει. Είμαι σίγουρος πώς αν ξαναγίνονταν αυριο εκλογές θα υπήρχαν ακόμα περισσότερες ομοβροντίες, ειδικά μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν. Σκληρό μα και δίκαιο. Όπως πολλές φορές και η ζωή αυτών των ανθρώπων. Ημιτελές το θαύμα όμως, γιατί θα περίμενα μεγαλύτερη ευαισθησία και από άλλους χώρους. Αντί αυτής, το ένστικτο του φόβου και της συσπείρωσης που έδειξε η δεξιά πτέρυγα έδωσε συγχωροχάρτι στην επικίνδυνη ανικανότητα (ή στην παμπόνηρη ικανότητα να φαίνονται ανίκανοι). Κρίμα. Ισως να ήταν ακόμα πιό χρήσιμες οι ενδεχόμενες ζυμώσεις στο πολιτικό σκηνικό έτσι.
Αν λοιπόν ψάχνουν οι πράσινες γραβάτες να βρούν τί έφταιξε που ήταν οι μόνοι που χάσανε σε αυτές τις εκλογές, καλό θα είναι να χαλάσουν το μανικιούρ τους και να ψάξουν πιό βαθειά από την βραχύβια άχρηστη μνήμη τους. Καλό θα είναι να χαμηλώσουν τα μάτια τους μήπως και δούνε ποιούς στην πραγματικότητα προδώσανε με τη στάση και την παρουσία τους τόσα χρόνια. Όταν απαξιώσανε την πολιτική του πεζοδρομιού, όταν απαξιώσανε τα συναισθήματα των ανθρώπων που τους στήριζαν για χρόνια για να υιοθετηθούν από νούμερα και δείκτες που δεν είχαν κανένα αντίκτυπο στο λαό. Αφού έχασε την ανθρωπιά του ως κόμμα για να μπορεί να συνομιλεί με την αλαζονία με ίσους όρους, τότε θα έρθουν ακόμα χειρότερα αποτελέσματα. Όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ. Για όλη την συναισθηματικώς αόριστη αριστερά όπως την αντιλαμβάνομαι και τη ζώ χωρίς -ισμούς και δόγματα. Αν κάποιο κόμμα μπορούσε να την εκφράσει με μια κυβέρνηση κάποτε, αυτό χάθηκε πολλές δεκαετίες τώρα και καλό θα είναι να μη ψάχνει κανένας μόνο τα τελευταία χρόνια.
Παρόλα αυτά μοιάζει πως είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ λοιπόν αυτό το αποτέλεσμα. Είναι ένα δώρο που δεν δίνεται στον καθένα και συχνά. Την αρπάζει, αλλάζει πραγματικά προς όφελος πολύ περισσότερων ακόμα κι από τους ψηφοφόρους του, εκσυγχρονίζεται εντάσεται στις προσδοκίες του κόσμου, πετάει ό,τι ανήκει δεξιοτερα από το κέντρο του αλλά και δίνει θετικές κατευθήνσεις. Βλέπει χαμηλότερα, βλέπει αριστερότερα και προτείνει λύσεις μιας και ακόμα προλαβαίνει-δε προλαβαίνει να είναι κόμμα εξουσίας. Υπερβολική βιασύνη όμως δε χρειάζεται. Ο κ. Βενιζέλος έσπευσε να δημιουργήσει τηλεοπτικού πολιτισμού εντυπώσεις, άκομψα και ιδιοτελή, τη στιγμή που η χοντροπετσιά του τον έκανε να μην αντιληφθεί τί ζημιά ενδεχομένως κάνει. Τα ωραία και στρόγγυλα λόγια είναι μόνο για να γράφουν όμορφα στις κάμερες Ευαγγελε κι αυτό είναι πλέον κατανοητό από τον καθενα πια. Δε πουλάει παρά μόνο στον «συναγωνιστή σου» Πρετεντέρη (και μάλλον αυτό προσμένεις). Ο Γιώργος το βράδυ της Κυριακής έμοιαζε -ακόμα και στον ουδέτερο παρατηρητή- τόσο προδομένος από τους γύρω του που ντράπηκα και εγώ. Λίγος ή μόνος και τόσο άκομψα, τελικά και… ξαφνικά; Μου μοιαζει η «κίνηση προς το Ζάππειο» πως θα μείνει ιστορική με αυτά τα δεδομένα. Θα θυμίζει τη διάλυση ή την κατηφόρα στην καλύτερη.
Σήμερα αν ζούσε ο παππούς και ο Παντέλος, ο Στέφανος θα μπουκάριζε μαζί τους στο εκλογικό κέντρο και δε θα ακουμπούσαν το ψηφοδέλτιο αυτού του ΠΑΣΟΚ. Ποια διαφορά θα του έκανε αν έβγαινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ στο κάτω κάτω της γραφής; Το πολύ να τσακώνονταν όπως παλιά, ποιό αριστερό κόμμα θα ψήφιζαν. Δεν είναι το δικό τους Πασοκ. Είναι των άλλων πια. Ή καλύτερα, αυτών που γίναν σαν τους άλλους. Όχι τους τότε, ευτυχώς. Της παράλληλης μετεξέλιξής τους.
Το βράδυ των αποτελεσμάτων γύρισα το κανάλι και έβαλα τον τελικό του Εurbasket. Ήταν ο πρώτος αγώνας που είδα σε αυτό το τουρνουά, μιας και δεν το κατέχω το άθλημα ιδιαίτερα. Χαμογέλασα στο τέλος, ενθυμούμενος τον παππού μου και την αγαπημένη του πια νικήτρια «Ρουσσία»… και το ποσοστό του ΚΚΕ του (έστω της Αλέκας) στο άλλο κανάλι. Θυμήθηκα την τότε στάση του και λύγισα.
kaltsovrako 
Γεια στο στόμα σου παλικάρι μου! Σίγουρα ο παππούλης σου θα χαμογελά από εκεί πάνω… Το ΠαΣοΚ δεν το ψήφισα ποτέ (ίσως γιατί το ρημάδι το ένστικτό μου με προειδοποιεί πάντα αν θέλω να το ακούσω…), όμως καταλαβαίνω πολύ καλά όσους το ψήφισαν αρχικά και γιατί το ψήφισαν, αλλά… Πάντως πράγματι είναι δώρο αυτό το ποσοστό, αλλά πολύ αμφιβάλλω τελικά για το προς τα πού θα γίνει η στροφή…
Μάχαιρα έδωσες μάχαιρα θα λάβεις.
Αυτό το ΠΑΣΟΚ το οποίο περιγράφεις μέσα από συναισθηματικές αναδρομές ( που σίγουρα δεν έχουν σχέση με το κόμμα αλλά περισσότερο με την δική σου «αίσθηση» μέσα από τα μάτια των δικών σου ανθρώπων) δεν ήταν απ την γέννα του και ιδιαίτερα ευγενικό στις εκκαθαρίσεις.
Και πρόσφατα , θυμήσου εάν θες το τρόπο της «απομάκρυνσης» του Κώστα του Σημίτη που θύμισε πραξικοπηματική συμπεριφορά. Μην νομίζεις ότι άρεσε σε πολλούς η δρομολόγηση της διαδοχής αλλά έλα που τα γεγονότα έτρεξαν γρήγορα ,έτρεξαν ( τους έτρεξαν δηλαδή) και οι παρατρεχάμενοι «μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ» ( που να δεις τι θα γίνει τώρα με αυτόν τον χαρακτηρισμό των «φίλων και μελών» ) και έδεσαν με το γνωστό εκατομμύριο την επιλογή τους.
Έτσι κάποιοι έμειναν με την σκέψη «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά».
Ουρά που μόλις και διακρίνεται , γιατί ακόμα δεν είδες τίποτα.
Καλημερούδια.
( μακάρι και ο εγγονός μου να με θυμάται με τον τρόπο που εσύ θυμάσαι τον παππού σου! Αυτός ήταν και ο λόγος που με παρακίνησε να σου γράψω το πρώτο μου σχόλιο, «της βράκας κάλτσα» 🙂
Όλοι μας βάλαμε ένα χεράκι στο στραπατσάρισμα της αρχηγίας του Γιώργου.. Πες – πες το χωνέψαμε ότι δεν τραβάει, του κολλήσαμε το χαρτάκι στο κούτελο «λίγος».. Και όλα αυτά από το πόσο καλά ή όχι τα λέει.. Γιατί βέβαια δεν τον δοκιμάσαμε! Ποιός είδε το πρόγραμμα του πασοκ και ποιοι το συζήτησαν; Ποιοί ήταν δίπλα του όταν έκανε την πατάτα με την Φώφη; Δεν βρέθηκε ένας να του πεί μην το κάνεις;
Καλά είναι τα όνειρα για αριστερή πολιτική μέσα σε μια πελώρια καπιταλιστική ευρωπαϊκή ένωση και μια παγκοσμιοποίηση που έχει ρίξει τις αριστερές λύσεις σε ένα σακούλι και έχει δέσει το κορδόνι σφικτά..
Όμως είναι πλέον μόνο όνειρα.. Το εξύφαναν το σχέδιο σιγά-σιγά και το εφάρμοσαν ακόμη πιο αργά ώστε να μην το πάρουμε χαμπάρι..
Το μόνο που παραμένει είναι η νοσταλγία και σ’αυτό είσαι άσσος αγαπητέ καλτσο..
Μόνο να μην είναι ένα όνειρο…
θέλει έμπνευση για να πάρει η αριστερά τη δυναμική…
Τάσο, ο παππούς σου θα χαμογελά και επειδή έβγαλε τέτοιο εγγόνι …
🙂
Αν :
«…Την αρπάξει, αλλάξει πραγματικά προς όφελος πολύ περισσότερων ακόμα κι από τους ψηφοφόρους του, εκσυγχρονιστεί, ενταχθεί στις προσδοκίες του κόσμου, πετάξει ό,τι ανήκει δεξιοτερα από το κέντρο του αλλά και δόσει θετικές κατευθύνσεις. Δει χαμηλότερα, δεί αριστερότερα και προτείνει λύσεις μιας και ακόμα προλαβαίνει-δε προλαβαίνει να είναι κόμμα εξουσίας…»
όπως λές, κι όλα αυτά τα κάνει με το μάτι αποκλειστικά στην κάλπη,
εξακολουθεί να παραμένη μία εισηγμένη εταιρεία, εις αναζήτηση του κατάλληλου Διευθύνοντος Συμβούλου, που θα την κάνει πιο ανταγωνιστική.
Αυτοί άλλαξαν στην ουσία τους, μην πώ πως και πόσο άλλαξαν και την κοινωνία και τις αξίες τις !
Η ανάλυσή σου για τη συντριβή του ΠΑΣΟΚ είναι όλα τα λεφτά.
Ο παππούς λοιπόν έχει δύο λόγους για να χαμογελάαπό ψηλά: όχι μονό γιατί ένοιωσε τίμια την αριστερά ξανά αλλά γιατί ήσουν καλός μαθητής κι αφομοίωσες όσα σε δίδαξε για το πως να ιστορείς τα γεγονότα.
😥
To tragiko einai oti exei arxisei ena sistima apaksioshs ton filon tou pasok
gia osous kseroun apo intrigadorikes politikes kiniseis pisomaxeromata kai keroskopismo diavaste to site tou mimi androulaki gia na katalabete pos skaban to lako ston GAP
Πέρα από τα συντροφικά μαχαιρώματα, τις εσωτερικές διαβουλευσεις στο κόμμα, το ποιός είναι αρχηγός ή δεν είναι, ή δε ξέρω γω τί άλλο μπορεί να συμβαίνει πίσω από τις πόρτες της Χ. Τρικούπη, εγώ αυτό που έγραψα είναι δυο, τρεις ιστορίες ανθρώπων, μοναχικών ψήφων όπως τις έζησα κάποτε και μερικές -ως και αρκετές- ιστορίες όπως τις είδα αυτές τις μέρες.
Δεν είναι ούτε ανάλυση επιπέδου όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε και να ακούμε με target groups και φιλέτα από πίτες του power point. Είναι -θα το ξαναπώ- μοναχικές ψήφοι που σεβάστηκαν την ιστορία τους (και ίσως και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, αν ποτέ θα το καταλάβουν ορισμένοι από δαυτους εκεί πανω). Γιατί στο τέλος, αυτό που μετράει μετά το πανηγύρι είναι αυτές οι γαμημένες οι μοναχικές ψήφοι. Όσο δεν υπολογίζεις τους λόγους αυτών, καταλήγεις να λές πως ο Γιώργος, ο Μήτσος, ο Μανώλης είναι λίγοι και αλλάζεις πλευρό.
Αν ζητήσουν κάποιοι τα ρέστα για την ήττα του ΠΑΣΟΚ γιατί η κ. Διαμαντοπούλου -για παράδειγμα- δεν ήταν καλοχτενισμένη σε τηλεοπτική της παρουσία, φοβάμαι πως χάνουν όχι απλά το δάσος αλλά όλη την χλωρίδα. Το ΠΑΣΟΚ είναι ωραίο να θυμούνται κάποιοι πως έχασε από τη Φώφη και από τη Πατουλίδου αλλά δεν είναι καθόλου χρήσιμο να το πιστευουν. Οι λόγοι είναι ουσιαστικότεροι και σε βάθος χρόνου.
Αν αναλωσει το ΠΑΣΟΚ όλη την ενέργεια του στην επεξεργασία των λόγων της ήττας του και καταλήξει μόνο να αλλάξει αρχηγό, χέστηκα και η βάρκα γέρνει.
Λες αληθειες ….Ετσι ειναι .Με βρισκεις απολυτα συμφωνο.Αυτο που με λυπει ειναι η τακτικη Βενιζελου την νυχτα των εκλογων,πραγματικα παγωσα απο την πισοπλατη μαχαιρια που εδινε και μαλιστα του την ειχαν στημενη απο καιρο..στελεχη του Παπανδρεου.Οχι οτι ο κοσμος δεν ηταν δυσαρεστημενος με την ασφαιρη αντιπολυτευση του,αλλα ρε αδελφε εαν τον αμφισβητεις πες το καθαρα και δεν καραδοκεις τοσο ακομψα!
@ galaxias…
Σορρυ που θα σου χαλασω το ονειρο…
…Για πολιτικους μιλαμε αγορι μου.
@Εσωρουχε… Καλος εχει.
Επειδή έπαιζε σέντερ φορ ο μπαμπάς μου, σημαίνει ότι κι εγώ μπορώ να παίξω επίθεση;;;;;
Εδώ καλά καλά άμυνα και με το ζόρι
:Ρ
θυμιζει κατι απο…αποστασια..΄65 δεν ξερω δεν εχω τοσο μακρινη μνημη..αλλα η προδοσια οπωσ κια ν γινεται ,ειναι παντα προδοσια.
Έχεις φιλότιμο που περισσεύει, καλτσάκι. Κι εγώ που πάντα χαμογελώ όταν σε διαβάζω ή όταν βλέπω τις εικόνες που φτιάχνεις, σήμερα δάκρυσα κιόλας.
Σ’ ευχαριστώ.
Και ναι, αυτά τα του Μπένι ο Βαγγ Βγαίνει ο Γωγ είναι για ντροπή. Μου θύμισε αναισθητοποιμένο ρεπόρτερ που πάνω από το σε λίγο πτώμα χώνει το μαρκούτσι του και ρωτάει: Πώς νιώθεις τώρα που σβήνεις; Κατά κόλαση το βλέπεις;
Θα πάτε την Πέμπτη το βράδι;
http://www.swell-swell.blogspot.com/2007/09/blog-post_6479.html
ο παππους πινει χασις και κοκα
γεια σου γκογκα γεια σου γκογκα
ο Μπενι να μην ξεχασει και αυτην
http://kapetank.wordpress.com/2007/09/18/enno-freiherr-von-ruffin/
ps τοσα χρονια κλεβαν ψηφους απο αριστερα
τωρα ας παρουν απο δεξια
Σ’ ευχαριστώ για το χαμόγελο!
…του παππού σου!
Αλλά πιο πολύ το δικό σου!
(Αυτό το μήνυμα βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.)
Γνώρισα κάποιους παππούδες, που δεν χαμογελούσαν κάποτε. Αν άκουγαν και αυτό το «έχουμε κάνει την αυτοκριτική μας», μπορεί να ξανάπαιρναν το τουφέκι τους.
Έμειναν πίσω οι γιαγιάδες, να θεωρούν πως «τιμούν» τη μνήμη τους, ψηφίζοντας αυτό που τους στέρησε τα όνειρά τους. Αν τις έβλεπαν οι παππούδες από μία γωνία, θα τις έκαναν κοκορέτσι.
Προς αποκατάστασιν της ισορροπίας.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ένα αμερικανοευλογημένο κόμμα που δημιουργήθηκε για να αναχαιτίσει την άνοδο της αριστεράς όπως και συνέβη στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες εκείνη την εποχή. Η σοσιαλδημοκρατία ήταν απλά μια «προβιά» που φόρεσε το σύστημα για να ξεγελάσει τα πρόβατα… Αφού πήρε όλα τα αριστερά συνθήματα, αφού έβαλε τις αφίσες του Μαρξ και του Βελουχιώτη στις τοπικές οργανώσεις, αφού φώναξε έξω απο τον νατο και την ε.ο.κ. δεν μπόρεσε τελικά να κρύψει οτι είναι ένα κόμμα γεμάτο τυχοδιώκτες, καιροσκόπους και επαναστάτες του καναπέ.
Με την τελευταία παράγραφο μας λυγίσατε κι εμάς αγαπητέ.
Πολύ ωραίο κείμενο.
Εξαιρετικό κείμενο, γεμάτο αλήθειες.
Θυμάμαι πιτσιρικάς τη λάμψη στα μάτια θειάδων-μπαρμπάδων όταν μιλούσαν για το ΠΑΣΟΚ και τον Αντρέα μετά το ’74… Την υποδοχή ήρωα που του είχε επιφυλάξει ο Κερατσινιώτικος λαός όταν είχε έρθει να δει τον τότε δήμαρχο τον Φωτίου που έκανε απεργία πείνας για τη χαβούζα… Τη χαρά της μάνας μου στα αποτελέσματα του ’81…
Η πορεία του ΠΑΣΟΚ αυτά τα χρόνια τσάκισε όλα τα όνειρα που έκαναν όσοι το στήριξαν πραγματικά και χωρίς ιδιοτέλεια.
xμ….πραγματι….
καπως ετσι ιναι κ για μενα
=Ζ=
To Πα.Σο.Κ. παίζει αριστερά-δεξιά σε αντίθεση με την Ν.Δ. που μετά από αρκετά χρόνια παραδέχθηκε οτι ανήκει στη δεξιά (το δήλωσε ο ίδιος ο Βουλγαράκης σε κάποιο κανάλι), κλείνοντας το μάτι σε όσους ανήκουν στον κεντροδεξιό χώρο (και είναι αρκετοί), καλαβαίνοντας την τάση της κοινωνίας να ξαναχωριστεί σαφέστερα σε αριστερά-δεξιά. Οι παππούδες μας έλεγαν κάποτε «εγώ είμαι αριστερός» γεμάτοι υπερηφάνεια. Τα παιδιά σήμερα δηλώνουν δεξιοί και περήφανοι. Το ερώτημα για το Πα.Σο.Κ. είναι αριστερά ή δεξιά;; Αριστερά χάνει δεξιούς (πετυχαίνοντας όμως πλήγμα στα αριστερά κόμματα) και δεξιά χάνει αριστερούς (κάνοντας όμως ακόμα πιο συντηριτική την ελληνική κοινωνία). Δύσκολα ερωτήματα..
http://koukoutsa.wordpress.com
καταπληκτικό κείμενο
αλλά εγώ θα συμφωνήσω με τονaxtapos
Η δεκαετίες του 60 και του 70 δεν έχουν καμία σχέση με τον 21ο αιώνα. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει δραματικά. Αλήθεια ο παππούς έζησε την πτώση του τείχους του Βερολίνου ή τη στήριξη Μητσοτάκη από το ΚΚΕ;
Και έχω την εντύπωση ότι αν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ο ΓΑΠ (που δεν έπεισε) αλλά ο Μπένυ (μιας παλιάς κοπής νέος πολιτικός) το μήνυμα μπορ
kourdistomantarini
Η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη δεν ήταν κάποια συνωμοσία των αμερικάνων για να μην εξαπλωθεί ο κομμουνισμός στην ευρώπη.
Μπορεί να στηρίξαν οικονομικά την δυτική ευρώπη αμέσως μετά τον πόλεμο με το σχέδιο Μάρσαλ για να σταθεροποιηθεί η δυτικού τύπου δημοκρατία, αλλά μέχρι εκεί. Άλλωστε ποιος στην Ευρώπη γούσταρε σταλινικού τύπου καθεστώτα όταν τη δεκαετία του 50 και μετά έγινε εμφανές σε όσους δεν φορούσαν κόκκινες παρωπίδες τί εστί υπαρκτός σοσιαλισμός. Μη τρελαθούμε τελείως. Λες και το σοβιετικό καθεστώς δεν ήταν μια στυγνή δικτατορία, αλλά ο επί της γης παράδεισος που οι αμερικάνοι με δόλια μέσα και δολοπλοκίες δεν επέτρεψαν τους λαούς της δυτικής ευρώπης να ακολουθήσουν.
το μήνυμα μπορ… εί να ήταν διαφορετικό
εννοούσα.
Συναισθηματικό, ανθρώπινο, αξιοπρεπές. Με μια λέξη: ΑΛΗΘΙΝΟ.
Respect, Τάσο.
Αφενός με συγκίνησε το κείμενο και αφετέρου επισημαίνει κάτι που δεν έχω δει άλλον νατο επισημαίνει. Εννοώ την ακροδεξιότατη σπέκουλα του Πασόκ για το θέμα της έλλειψης ασφάλειας που τη χρέωνε στον Πολύδωρα κι έβαζε και σαν κερασάκι αριστερό τα πράσινα παπούτσια και τη ζαρντινιέρα. Μπορεί να το σχολίασε κι άλλος, αλλά δεν το έχω δει, οπότε τα εύσημα πάνε σε σένα.
Νομίζω σχολιάζω κατά μία έννοια και το δικό σου κείμενο, με όσα λέω στο ποστ μου, οπότε δε ξαναγράφω εδώ.
Ωραίο κείμενο πάντως. Πραγματικά.
Ελπίζω οι Παππούδες που βλέπουν ότι θέλουν μόνο και δεν νοιάζονται για το τι συμβαίνει στην κοινωνία γύρω τους να μην ξαναγυρίσουν ποτέ. Το ίδιο προσδοκώ και για τον κανακάρη που ήταν τόσο άσχετος με το σπορ που πίστεψε (και εξακολουθεί να πιστεύει αυτή είναι η πλάκα) πως κάποιος θέλει να τον δει πρωθυπουργό. Η σύγκριση της κουτοπονηριάς του να βγάλει λογίδριο περίπου νίκης και να πάει στα μουλωχτά να ξαναεπιλεγεί ως μοναδικός υποψήφιος με την παρουσία του Χοντρού είναι τρομακτικά ανισομερής. Και μόνο η θέα του Χοντρού να απαγγέλει impromptu φράσεις που ο κανακάρης θέλει μεταφραστή για να κατανοήσει μου φτάνει. Yankees Go Home!
Εγώ κρατώ το κείμενο αυτό ως κατάθεση της ψυχής σου που ομολογεί πολλά περισσότερα από ‘πολιτικά’ νιώσματα.
Τυχερή η κυρά σου. Κι εμείς… 🙂
Αν μου επιτρέπεται λίγο Ακτιβισμό φίλτατε που δεν γνωρίζω το ονομά σας:
\ΔΗΛΩΣΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ευχαριστώ
Και λίγο αρριβισμό, θα έλεγα…
Κ-Α-Τ-Α-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Ο !
Παππού γέλα από κει ψηλά.
Ο κόσμος μπορεί να αργεί αλλά στο τέλος τιμωρεί αυτούς που τον κορόιδεψαν.
Η τίμιοι αριστεροί πήραν την εκδίκηση τους. Κυρίως για σας.
Αμεντανόητε, και ποιοί είμαστε εμείς, βρε; χαχαχα
Τέλος πάντων, πάμε στα σοβαρά τώρα. ΑΦΟΥ ΔΕ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΑΤΣΙΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΠΟΛΛΈΣ ΚΛΩΤΣΕΣ, γμτ%ν#0@&$! Μήπως εκεί στο ΚΚΕ σας βρίσκεται κανένα χαφ της προκοπής;… δημιουργικό, ε!
Kαπταν Γκόρτζη, να μου φιλήσεις την οικογένεια. Σ’ ευχαριστώ για όλα.
😉
Παπαϊωάννου, κάνε τα κουμάντα σου ελεύθερα. Και για τον Αρκτούρο μπορείς να ζητήσεις εθελοντές. Σιγά το πράμα. Εγώ ούτε στο ΠΑΣΟΚ είμαι για να στηρίξω τον κ. Βενιζέλο (ασε που με κόβει η μέση μου, για τέτοια δουλειά), ούτε θες να ακούσεις την άποψη μου για αυτόν. Όσο για το ονοματάκι μου, το ξέρουν όσοι το ξέρουν. Δε σημαίνει οτι επειδή το γράφεις εσύ -και καλώς κάνεις- είμαι υποχρεωμένος να το γράψω και γω. Εχω επιλέξει το kaltsovrako, καιρό τώρα. (Οι φίλοι όμως με φωνάζουν Κώστα, Κώστα Καραμανλή. Ελπίζω να σε καλύπτω)
Giorgo1974, λες
Αν θεωρρούσα πως προσβάλεις ένα νεκρό συγγενή μου θα δεχόσουν να σου προσβάλω το αιδίον της μητρός σου; Όχι φυσικά. Γι’ αυτήν λοιπόν την απρέπεια σου από εδώ και πέρα και με συνοπτικές διαδικασίες της κεντρικής επιτροπής αυτού του blog -και επειδή το έχεις ξανακάνει- τον πούλο. Κατά τα άλλα τρέχα πέστα στα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ αυτά. Αϊντε, αμόλα παλικάρι μου.
Α8lie, ξέχασα να σας συγχαρώ για τις 150.000 ψήφους παραπάνω, αν δεν κάνω λάθος. Αυτό είναι το πραγματικό κέρδος σας (ασχέτως ποσοστού) καθώς και η ανταμοιβή της καλής δουλειάς ανθρώπων σαν και εσένα.
Νικο Σαραντάκο, μιλάς σε κάποιον που τουλάχιστον τον κ. Πολύδωρα τον στόλισε ποικιλοτρόπως και σε κάθε ευκαιρία. Δε βλέπω λοιπόν το λόγο να μη στολίσω στο μέτρο που του αναλογεί και τον κ. Χρυσοχοϊδη ή τον οποιοδήποτε με ενοχλήσει. Δεν είναι θέμα υποκειμενικής πολιτικής προσέγγισης με τα στενα κομματικά όρια. Πολλές φορές δοκιμάζω και τη δική μου ανεκτικότητα εδώ μέσα και το βρίσκω λυτρωτικό. Πάντως αυτά που αναφέρεις συνέβησαν από την πλευρά της κυβέρνησης και ήταν το λιγότερο άστοχα και ηλίθια (για να μην πώ τίποτα παραπάνω). Η σπέκουλα που λές, αν έγινε ήταν το λιγότερο αχρείαστη με την παρουσία και τα έργα του κ. Πολύδωρα. Δυστυχώς.
C. Doll, μερσί μποκού.
😉
x-berliner, γεγονός. Οι εποχές είναι διαφορετικές. Όμως τον ίδιο άνθρωπο τον συνάντησα ξανά σε αυτές τις εκλογές και είδα την πίκρα του. Αυτό καταθεσα εδώ. Αν του έλεγε ο σύντροφος Νιώτης πως αλλάξαν οι εποχές, πιστεψε με θα του μαζεύανε τα δόντια με αυτά τα αίσχη που έχει δεί τόσα χρόνια. Δε γίνεται δηλαδή να αλλάζουν οι εποχές για κάποιους μόνο. Με πιάνεις. 😉
Ο παππούς τα είδε όλα αυτά μα είχε αποστασιοποιηθεί απο τέτοιες συζητήσεις πιά. Εϊχε πικραθεί νωρίτερα (ήταν πολύ σκληρός σε αυτά).
Όσο για το αποτέλεσμα, πιστευω πως δεν το φέρνουν μονάχες οι ηγεσίες. Εχουν και άλλοι ευθήνες σε σημαντικότερα ζητήματα από την εικόνα ενός αρχηγού (για να μην πώ τίποτα χειρότερο)
mitsosheiz, ας αυτοπροσδιοριστούνε και βλέπουμε. Αν μας κάνει έχει καλώς αν όχι, ωραία τ’ αστρα, ωραία και η γλάστρα.
zardoz, που είσαι βρε ψυχή! Φιλιά στον μικρό.
haridimos, αυτό ακριβώς λέω και εγώ. Είναι κρίμα ρε γαμώτο για αυτούς τους ανθρώπους.
stixakia, δεν ήτο στας προθέσεις μας. Τίνω χαρτομάνδυλον. 😉 Να είσαι καλά.
kourdistomantarini, νομίζω πως είσαι αρκετά σκληρός, έως και δογματικός βρε συ. Δε θέλω να πιστευω πως όλα αυτά γίναν εξαρχής εκ του πονηρού. Απλά πέσανε σε τοίχο και ανασυντάχθηκαν πιο δεξιά. Και μετά ήρθε η κατηφόρα. Αυτό με την «προβιά» επειδή φέρνει στο νού άλλα πράγματα, είναι άδικο πάντως.
Το Ματι, λες να τσακώνονται ακόμα εκεί πάνω οι μεν με τους δε;
Σωστός.
Ανεμε, σ’ ευχαριστώ και ‘γω (αν και διαφωνούμε τελευταία σε ορισμένα θεματάκια) 😉
kapetank,
Άστα και Hiesta, σήμερα με το Θρύλο. 😦
Και please, βγάλε αυτή τη «σοσιαλιστική» μουτσούνα της Bίκυς. Τρόμαξα!
ps. πιστευω πως κανένα κόμμα δεν έχει αριστερό ISO.
Swell, δε βρίσκω το ράφτη μου για να μαζέψει το καβάλο στο νέο μου κουστούμι αλλιώς θα πήγαινα. (ξέρεις τί κλάμα έχει ρίξει ο Μητσοτάκης για το αποτέλεσμα των εκλογών; Μην κάνεις χιούμορ λοιπόν με τον πόνο των ανθρώπων. χαχαχα)
aaduck, … συντροφικότητα παιδί μου, ο Βαγγέλης. Συντροφικότητα.
galaxias, μου πέρασε στιγμιαία από το μυαλό και μένα, αλλά και γώ δε το έχω μελετήσει καλά.
Αnilikos, να βάλουνε τον Γιούρκα για πρόεδρο βρε! Και καλή μπάλα -λεμε τώρα- παίζει και έχει και οικογενειακή παράδοση. There you go!
Stragali, σταμάτα βρε να κάνεις το ξυπνητήρι.
😛
Αυτό που λέει το μανταρίνι είναι σωστό, άσχετα αν μπορούσε να το διατυπώσει καλύτερα. Δεν είναι βέβαια μια συνομωσία, έτσι εξελίχθηκε η σοσιαλδημοκρατία απ’τα χρόνια του Α παγκοσμίου πολέμου ακόμα, για συγκεκριμένους λόγους. Δηλαδή υπάρχει αρκετή πείρα και γνώση για το πώς εξελίσσονται αυτά τα κόμματα και στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια.Είτε με ΓΑΠ είτε με Μπένι είτε δεν ξέρω και γω με ποιόν, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αλλάξει.Και όπως απογοητεύθηκε ο κόσμος τότε, φοβάμαι ότι όποιος πιστέψει οτι μπορεί να γίνει πιο «αριστερό», πάλι θα απογοητευτεί. Πάντως όλοι ξέραμε και ακούγαμε από καιρό ότι ο Μπένι του την έχει στημένη. Τώρα ως άλλο κοράκι πέφτει ΄να φάει το ψοφίμι. Δεν περίμενα καμιά άλλη αντίδραση.
Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο! που έλεγε κι ο παπούς Νίτσε…
Πρώτη φορά σε διαβάζω. ΄Γοητευτικότατο ύφος.
Φίλε καλτσόβρακο,
δεν έχω ξαναγράψει στο blog σου, γοητευτικό ύφος θα συμφωνήσω με γεράσιμο αλλά τζάμπα κόπος.
Να κάθεσαι να γράφεις για άχρηστα πράγματα. Για ανούσια κόμματα και καταστάσεις.
Εξηγώ.
Η συνολική προσφορά του ΠΑΣΟΚ και γενικότερα των αριστερών πολιτικών στην Ελλάδα είναι μηδενική.
Καλά αν όχι μηδενική, ελαχιστότατη και ανούσια.
Κυβέρνησαν 20 χρόνια, ξόδεψαν 20 χρόνια.
Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε μια συνεισφορά του ΠΑΣΟΚ και της αριστεράς στη σύγχρονη Ελλάδα.
Κάτι που να με αγγίζει εμένα προσωπικά.
Δεν ήμουν αντάρτης για να πάρω σύνταξη, ούτε προσελήφθηκα στο δημόσιο.
Δεν πήρα ποτέ επιδότηση από το κράτος, ούτε κάποιο μπόνους, επίδομα ή αριστείο.
Είδα το πτυχίο μου να ευτελίζεται, ευκαιρίες να χάνονται και η θέση μου διαρκώς να χειροτερεύει.
Ο γέρος ο Καραμανλής έκανε τη μαγκιά να μας βάλει στην ΕΟΚ και εγώ ο αγρότης, ο Blogger, ο φοιτητής είδα κάτι καλύτερο, κάτι διαφορετικό.
Έκτοτε ελάχιστα πράγματα με άγγιξαν και με έκαναν να απαξιώ για το ΠΑΣΟΚ και την αριστερά.
Ο παππούς σου προφανώς τα γνώρισε από μέσα και τα σιχάθηκε.
Αυτοί οι γέροι ήταν πολύ τίμιοι για αυτόν τον τόπο.
Σήμερα και αυτό ακόμα, χάθηκε.
Βαστιλληκός, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αντιλαμβάνομαι αυτό που λές για το ανούσιο του πράγματος αλλά δε συμφωνώ με το μηδενισμό αυτού του τύπου. Ακόμα και αν θεωρρήσω πώς είναι έτσι όπως τα λές, ο ρόλος της αριστεράς -όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον που δεν ήμου ούτε αντάρτης, ούτε αγρότης, ούτε δημόσιος υπάλληλος, ούτε φοιτητής κλπ- είναι το ισχυρό αντίβαρο που επιβάλεται να υπάρχει σε μια δημοκρατία. Αυτό μου φτάνει και νομίζω και σε εσένα που δεν ανήκεις σε αυτήν έχω την πεποίθηση πως σε ισχυροποιεί.
Ο παππούς δεν ήταν ποτέ στα «μέσα». Τα έζησε και τα υπόμενε δουλευοντας για να επιβιώσει. Γι’ αυτό και παρέμεινε αξιοπρεπής όπως και πόλλοι ακόμα σαν και αυτόν, ασχέτως ιδεολογίας.
😉
γεράσιμος μπερεκέτης, σ’ ευχαριστώ! Δε γράφω συχνά πάντως.
😉
Παράλληλε,… Κώστας. Παππούς Κώστας.
😛
partizana, κι εγώ τώρα αμα σου πώ πως το έχω μελετήσει το θέμα, ψέματα θα πώ. Ψιλοντουβαράκι είμαι σε αυτά. Τώρα το τί θα κάνει το ΠΑΣΟΚ με την αρχηγεία του δεν με απασχολεί και πολύ. Αυτό είναι το δέντρο που κρύβει το δάσος. Εγραψα για τα συναισθήματα των ανθρώπων που έζησα και προδόθηκαν από την μετάλλαξή του τα τελευταία χρόνια. Όχι από τον ΓΑΠ μονάχα. Όσον αφορά τον κ. Βενιζέλο και την δαγκανιά που έχωσε στον αρχηγό του από το Ζάππειο και εμένα με ενόχλησε πάρα πολύ. Όχι γιατί iLuvGeorge αλλά είναι ζήτημα ήθους και καλαισθησίας
Εμένα πάλι θα μου επιτρέψετε μιαν απορία: βγαίνει κανένα μεγαλοστέλεχος του ΠαΣοΚ – από αυτούς που περιφέρονται τις τελευταίες μέρες στα κανάλια και θέλουν να σώσουν το ΠαΣοΚ κι όλους μας κατ’επέκταση – να μιλήσει για πολιτική; Κανένας που να θυμάται τα «έξω από το ΝΑΤΟ», τη στοιχειώδη αναδιανομή του πλούτου, να μείνουν οι αγρότες στα χωριά τους κλπ; Ουδείς αν δεν απατώμαι οικτρά.. Why bother επομένως..
Όσοι δεν «είδαν καλό» από τις «αριστερές πολιτικές» στην Ελλάδα, δεν έχουν δει δα και τίποτα αριστερές πολιτικές για να κρίνουν.. Πάντως επειδή ζούμε μόνο δεξιές πολιτικές όλοι όσοι έχουμε αγανακτήσει είμαστε συντριπτικά περισσότεροι – κάτι δημοσκοπήσεις βγάζουν το ποσοστό ενάντια στην ΕΕ «ευρωσκεπτικισμός» λέγεται στα γιάππικα , κοντά στο 70%.
Άϊντε και τώρα με τη ΔΑΠ στην κυβέρνηση έφτασε η ώρα και για την οριστική απομυθοποίηση και της τελευταίας εφεδρείας του συστήματος.
ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ;
Με τέτοια ηγετικά στελέχη το ΠΑ.ΣΟ.Κ ο Πρόεδρός του περίμενε εκλογική νίκη;
Σίγουρα η ευθύνη γι΄ αυτή την κατάντια και δεν εννοώ την εκλογική αποτυχία η οποία σε μία εκλογική μάχη μπορεί να συμβεί, ανήκει στον Πρόεδρό της, ο οποίος ακολούθησε τακτική σύγκρουσης και ύβρεων. Δεν κατάλαβε ότι το 1981 πέρασε ανεπιστρεπτί γιατί οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα σοσιαλιστικά μηνύματα μπορούν να τα χρησιμοποιούν και να ωφελούνται τα αριστερά κόμματα τα οποία τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν έχουν αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες στην Ελλάδα.
Στήριξε τον αγώνα του ο οποίος είχε τους καλλίτερους οιωνούς στις αποτυχημένες τακτικές ενός πληθωρικού πολιτικού που θεωρεί ότι η Δημοκρατία είναι μονοπωλιακή υπόθεση και γνήσιος εκφραστής της. Το κακό όμως για να συμβεί χρειάζεται πολλά πόδια έτσι για να ενισχύσει την τακτική και την ολοκλήρωση του κακού ζήτησε για την λεπτή και σοβαρή θέση της εκπροσώπησης του κόμματος του στα τηλεοπτικά κανάλια και τους δημοσιογράφους τον πλέον ακατάλληλο άνθρωπο ο οποίος όμως λόγω προϋπηρεσίας και χαρακτήρα κατάφερε να μπει εύκολα στο κλίμα της έντονης αντιπαράθεσης και ύβρεων. Το αλαζονικό ύφος, η άκομψη συμπεριφορά, η αποστροφή για ότι θεωρούσε αντίθετο με την άποψή του μέχρι σημείου γελοιότητας, ήταν ένας ακόμη αρνητικός παράγοντας στο εξοπέταγμα των ψηφοφόρων στα άλλα κόμματα.
Για να ικανοποιηθεί, ο ακατάλληλος αυτός άνθρωπος στην πλέον ακατάλληλη θέση, ο Πρόεδρος του κινήματος έκανε μπάχαλο τη λίστα των βουλευτών Επικρατείας, καταρρακώνοντας με τον πλέον βάναυσο τρόπο ότι πολυτιμότερο διαθέτη ένας πολιτικός. Την αξιοπιστία του.
Η αχαρακτήριστη συμπεριφορά και τα ψέματα που ειπώθηκαν εις βάρος μιας Ολυμπιονίκη και ενός παλαιού πολιτικού που πλήρωσε τις ανδραγαθίες άλλου πολιτικού της περασμένης δεκαετίας, κατέβασε την αξιοπιστία και το κύρος ενός εν δυνάμει πρωθυπουργού όπως ήθελε να πιστεύει.
Φαντάζεστε ότι αυτή η συμπεριφορά δεν μέτρησε σε ψήφους;
Το να γίνει κανείς αρχηγός κόμματος γιατί διαθέτει ένα ηχηρό πολιτικό όνομα ή γιατί ο τελευταίος Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ και τότε Πρωθυπουργός της χώρας του παρέδωσε το δακτυλίδι της εξουσίας δεν είναι από τα δύσκολα στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Δύσκολο έως ακατόρθωτο είναι μία κοπέλα των λαϊκών στρωμάτων να κουραστεί και αγωνιστεί στον πραγματικό στίβο όπου εκεί δεν σηκώνουν ηχηρά ονόματα γονέων συγγενών και φίλων υπερατλαντικών ή ευρωπαίων ούτε χατιράκια και ραβασάκια. Εκεί αναλαμβάνεις παρουσία δισεκατομμυρίων ανθρώπων να σηκώσεις την Ελλάδα και τον ελληνισμό στην πλάτη σου και το καταφέρνεις, η Πολιτεία το αναγνωρίζει σε αποθεώνει και σε τιμά. Μετά ο πρόεδρος του κόμματος σου σε καλεί και σου αναθέτει ένα άλλο τιτάνιο αγώνα ένα αγώνα σε πολιτικό στίβο όμως που όλα τα πονηρά και τα άσεμνα συμβαίνουν. Γνωρίζεις ότι ο αγώνας είναι χαμένος. Παραίτησε όλων των οικονομικών απολαβών μένεις επί ξύλου κρεμάμενος και αγωνίζεσαι, χάνεις, ακόμα και τα απαραίτητα για την επιβίωση σου και το χειρότερο ο μέντορας γι’ αυτό το κακό μένει ανάλγητος.
Αμέσως μετά το αποτέλεσμα των εκλογών και πριν ακόμη η ηγεσία και οι ψηφοφόροι του κινήματος συνειδητοποιήσουν την καταστροφή ένας άλλος ανάλγητος με ύφος πρωθυπουργού και λιγότερο με αρχηγού κόμματος απλός βουλευτής καλεί τους δημοσιογράφους στο Ζάπειο να κάνει δηλώσεις για την αποτυχία δήθεν της εκλογής του κόμματός του αλλά ουσιαστικά για να κατηγορήσει και εξευτελίσει τον αρχηγό του προβάλλοντας την αφεντιά του ως ντε φάκτο ηγετική μορφή.
Αυτό που κατάφερε και που κατάλαβαν όλοι οι ψηφοφόροι της Ελλάδας ήταν ότι ο άνθρωπος διέθετε μίσος και αλαζονεία και προετοίμαζε το σκηνικό αυτό πολλά χρόνια πριν, ίσως ακόμα και να ψήφισε Ν.Δ για να ευοδώσει τους σκοπούς του.
Πρόδωσε δηλαδή τον αρχηγό του με τον χειρότερο τρόπο. Ανταπόδωσε ίσως την προδοσία του αρχηγού του στην Πατουλίδου και τους άλλους.
Πολιτικούς όμως αυτού του αναστήματος η Ελλάδα δεν τους έχει ανάγκη, τους έχουν ανάγκη οι μεγαλοκαναλάρχες των Μ.Μ.Ε που ταλαιπωρούν χρόνια πολλά τώρα την ταλαίπωρη γη των ενδόξων μακρινών και κοντινών προγόνων μας.
Ντροπή σας. Απογοητεύσατε τον λαό που σας ανέδειξε και σας τίμησε.
Β.Κ
Το 81 με βρήκε στη χώρα μου με τον έλληνα γκόμενο που μου τα ανέλυσε όλα λογικά. Ήταν ΚΚΕ και ενθουσιασμένος με το εκλογικό αποτέλεσμα.
«Θα δείξει με το χρόνο πώς το ΠΑΣΟΚ δεν είναι αριστερό κόμμα. Θα πέσουν οι μάσκες..» του είπα δοιαλεκτικά. Δεν με πίστευε και πολύ.
Θυμήθηκα τώρα τους καιρούς με το πράσινο καφενείο όπου πήγαινε και η δική του οικογένεια…